The Great Liberation

Οι άνθρωποι επιτελούν το Καλό υποτάσσοντάς το στα όρια της εντάσεως και της διάρκειας· δρώντας έτσι, είναι πολύ απασχολημένοι με τους υπολογισμούς τους και αντιλαμβάνονται, στο τέλος, ότι αντί να κάνουν το Καλό, έκαναν το Κακό.

ΕΥΘΥΜΗ ΘΥΓΑΤΕΡΑ

Η όψη, το κορμί σου, η κεφαλή

είναι όμορφα σαν όμορφο τοπίο.

Σα φρέσκο αγέρι μεσ΄σ΄ουράνιο θείο,

το γέλιο στη θωριά σου αντιλαλεί...

Είναι αυτό που βλέπω, άραγε,
το κοκκίνισμα της νεανικής σεμνότητας,
ή μήπως η τελευταία λάμψη του δύοντος ήλιου;

Το να περιμένεις πάντως αγάπη
απ΄αυτή την σαγηνευτική καλλονή,
δεν είναι παρά μια φαντασίωση,
μια ψευδαίσθηση και ένα όνειρο...

FREE BERLIN STRIP

They sentenced me to twenty years of boredom for trying to change the system from within. I'm coming now, to reward them. I'm guided by a signal in the heavens, I'm guided by the beauty of our weapons...

I'd really like to live beside you, baby I love your body and your spirit and your clothes... But you see that line there moving through the station? I was one of those, Ah you loved me as a loser, but now you're worried that I just might win. You know the way to stop me, but you don't have the discipline. How many nights I prayed for this, to let my work begin...

ΜΙΚΡΗ ΚΥκλοφοΡΙΑ

ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΒΗΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΒΡΗ ΜΑΛΛΟΝ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΥΡΚΑΓΙΑ

ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ

Όταν όλοι οι πολύπλοκοι υπολογισμοί αποδεικνύονται ψεύτικοι, όταν οι ίδιοι οι φιλόσοφοι δεν έχουν τίποτα να μας πουν πια, είναι νόμιμο να στρέφεται κανείς προς την άσκοπη φλυαρία των πουλιών ή προς τoν μακρινό αντιπερισπασμό των άστρων.

Ο ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ

Συλλογικά ο κόσμος βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με τον Ρώσο πιλότο που επιχειρεί την δοκιμαστική πτήση με το jet Tupolev και μάλιστα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο παρακολουθεί από το video το αεροπλάνο του να πέφτει και τελικά να συντρίβεται. Είχε άραγε τα αντανακλαστικά να κοιτάξει την οθόνη πριν το θάνατο; Θα μπορούσε να φανταστεί τις τελευταίες του στιγμές στην εικονική πραγματικότητα; Μήπως η εικόνα επέζησε, έστω και για ένα δέκατο του δευτερολέπτου, περισσότερο από τον πιλότο ή και το αντίθετο; Άραγε η εικονική πραγματικότητα θα επιζήσει μετά την καταστροφή του πραγματικού κόσμου;

less defined

Have I told you lately that I love you?
Have I told you there's no one else above you?
Fill my heart with gladness
Take away all my sadness
Ease my troubles, that's what you do
For the morning sun in all it's glory
Greets the day with hope and comfort too
You fill my life with laughter
Somehow you make it better
Ease my troubles that's what you do
There's a love that's divine
And it's yours and it's mine
Like the sun
At the end of the day
We should give thanks and pray
To the One...

DHARMA REIKI

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΔΩΣΕ ΑΓΑΠΗ

ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

KARMA YOGA

Η ύψιστη τελειότητα μοιάζει ατελής

κι όμως δεν χάνει τη χρησιμότητά της

Η μεγάλη πληρότητα φαίνεται άδεια

κι όμως δεν εξαντλείται

Η ατέρμονη ευθύτητα μοιάζει με συστροφή

Το πράγματι σημαντικό φαίνεται ασήμαντο

Τα αληθινά λόγια ακούγονται ασυνάρτητα

Η κίνηση προσπερνά το ψύχος

Η ηρεμία ξεπερνά τη ζέστη

Με ησυχία και γαλήνη

το Ένα ταξιθετεί το σύμπαν

ΤΑΝΤRΑ ΤΑΟ

σαν τα πουλιά πετάξτε και γευτείτε σαν τις μέλισσες,

στο αρχέγονο παραμύθι του πόθου,

σε όλες τις ακραιφνείς εκστάσεις της δημιουργίας

μέσα από οράματα Νεραϊδισών Ξωτικών και μυστηρίων Αγγέλων

στην κοιλάδα των τρυφών ηδονών.

αφημένος ψυχή και σώμα στο ταξίδι

καρδιά και νους να κολυμπούν αυθαίρετα, ειλικρινά και ίδια

συνεχίζεις την πορεία στην ευτυχία εκεί απ’ όπου σταμάτησες

προχωρώντας αργά αργά συνειδητοποιείς την ύπαρξη της

σε μια γλυκιά ζεστή σφαίρα που μεγαλώνει να σε καλύπτει

παραδείσιο πουλί της νιότης σου

πως ξέχασες το άρωμα σου

πως βλάστησες σε έρημη στεριά

και ξύπνησες στ’ ανέμου το χειμώνα

γυρεύοντας θεάματα αισθήματα παντοτινά

σαν τα πουλιά πετάξτε και γευτείτε σαν τις μέλισσες

σε μια διάπυρη επαφή με το κενό

δρώντας αδρανείς, ζώντας ονειρευμένοι

ΔΙΣΑΝΔΑΛΟΣ

ΑΝΔΡΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡ
ΕΚ ΛΟΓΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ

ΟΥΔ ΕΙΣ

πέρας καὶ ἄπειρον

περιττὸν καὶ ἄρτιον

ἓν καὶ πλῆθος

δεξιὸν καὶ ἁριστερόν

ἄρρεν καὶ θῆλυ

ἠρεμοῦν καὶ κινούμενον

εὐθὺ καὶ καμπύλον

φῶς καὶ σκότος

ἁγαθὸν καὶ κακόν

τετράγωνον καὶ ἑτερόμηκες

ΦΙΛΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΟΥΚ ΑΙΣΧΥΝΩ ΤΑ ΙΕΡΑ ΟΠΛΑ ΟΥΔΕ ΛΕΙΨΩ ΤΟΝ ΠΑΡΑΣΤΑΤΗΝ ΟΠΟΥ ΑΝ ΣΤΟΙΧΗΣΩ ΑΜΥΝΩ ΔΕ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΙΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΩ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΠΛΕΙΩ ΔΕ ΚΑΙ ΑΡΕΙΩ ΚΑΤΑ ΤΕ ΕΜΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΥΗΚΟΗΣΩ ΤΩΝ ΑΕΙ ΚΡΑΙΝΟΝΤΩΝ ΕΜΦΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΤΩΝ ΙΔΡΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΟΥΣ ΑΝ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΙΔΡΥΣΩΝΤΑΙ ΕΜΦΡΟΝΩΣ ΕΑΝ ΔΕ ΤΙΣ ΑΝΑΙΡΕΙ ΟΥΚ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ΚΑΤΑ ΤΕ ΕΜΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣΩ ΙΕΡΑ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΙΣΤΟΡΕΣ ΟΙ ΘΕΟΙ ΑΓΡΑΥΛΟΣ ΕΣΤΙΑ ΕΝΥΩ ΕΝΥΑΛΙΟΣ ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΑΘΗΝΑ ΑΡΕΙΑ ΖΕΥΣ ΘΑΛΛΩ ΑΥΞΩ ΗΓΕΜΟΝΗ ΗΡΑΚΛΗΣ ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΠΥΡΟΙ ΚΡΙΘΑΙ ΑΜΠΕΛΟΙ ΕΛΑΑΙ ΣΥΚΑΙ

have a drink on me

A happy and eternal being has no trouble himself and brings no trouble upon any other being. I am thrilled with pleasure in the body, when I live on bread and water, and I spit upon luxurious pleasures not for their own sake, but because of the inconveniences that follow them. The magnitude of pleasure reaches its limit in the removal of all pain. When pleasure is present, so long as it is uninterrupted, there is no pain either of body or of mind or of both together. Death is nothing; for the body, when it has been resolved into its elements, has no feeling, and that which has no feeling is nothing. Your anxiety is directly proportional to your forgetfulness of nature, for you bring on yourself unlimited fears and desires. It is impossible to live a pleasant life without living wisely and well and justly, and it is impossible to live wisely and well and justly without living pleasantly.

ΕΥΤΥΧΙΑ

ΤΟ ΦΙΛΕΙΣΘΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΟΥΣΙΑΣ ΑΙΡΕΤΩΤΕΡΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ. ΜΑΛΛΟΝ Ο ΕΡΩΣ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ Ή ΤΟΥ ΣΥΝΕΙΝΑΙ. ΕΙ ΔΕ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΥΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΤΟ. ΤΟ ΣΥΝΕΙΝΑΙ Ή ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΟΛΩΣ Ή ΤΟΥ ΦΙΛΕΙΣΘΑΙ ΕΝΕΚΕΝ: ΚΑΙ ΓΑΡ ΑΙ ΑΛΛΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΙ ΚΑΙ ΤΕΧΝΑΙ ΟΥΤΩΣ...
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΥΡΕΣΗΣ...

Η ΛΥΚΑΙΝΑ

Know that

in the friendship of the lover

there is no real kindness,

she has an appetite

and wants to feed upon you.

As wolves love lambs

so lovers love their loves.

ΦΩΤΙΣΜΕΝΟ ΚΕΝΟ

Ασυνείδητη ανικανότητα

Συνειδητή ανικανότητα

Συνειδητή ικανότητα

Ασυνείδητη ικανότητα

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ

Η τέλεια ευγένεια δεν είναι προσποιητή.
Το τέλειο χρέος προς τον διπλανό μας δεν είναι ζήτημα υπολογισμού.
Η τέλεια φρόνηση δε θέλει σκέψη.
Η τέλεια αγάπη δεν αναγνωρίζει δεσμά.
Η τέλεια εμπιστοσύνη δε χρειάζεται εγγύηση.
Γι αυτό, βγάλε από πάνω σου τα κίνητρα του σκοπού.
Λευτέρωσε το πνεύμα σου από ταραχές.
Ξεφορτώσου τα μπερδέματα σου με την αρετή.
Τρύπησε τους φραγμούς που σου κλείνουν
τον δρόμο προς αυτό που είσαι.

Ο ΛΑΚΗΣ

Μια φορά κι έναν καιρό
μες στα βουνά ήταν ένα χαζό
Περίμενε τη μοναχική του αγάπη
αλλά δεν ήρθε επειδή τον λέγανε Λάκη.
Το πρόσωπό του ήταν θαλασσί
μετά τη φασολάδα το πρωί
Και πού να σας τα λέω για την αδερφή του το Τακί
που πέθανε από φαρμάκι.

ΑΠΩΛΕΙΑ

Αυτός που μέσα του κρατάει

την εσωτερική γαλήνη…

η ανοιγμένη καρδιά του στην αγάπη

δεν επιτρέπει να νιώσει τον πόνο και την απώλεια…

γιατί πραγματικά αυτός δεν έχασε τίποτα,

το όνειρο του, βαθιά μέσα του, εκεί, πραγματοποιείται

και μένει ακίνητο…

μακριά από το φόβο και τη στέρηση

της προβολής και αντανάκλασης της αυταρέσκειας του…

Γενναίο, αυτοτελές, περήφανο και δοξασμένο

λουσμένο στις δάφνες του χαμόγελου

και της καλής του διάθεσης,

πάνω σ’ ένα σύννεφο-κεντημένο στρώμα

αρμενίζει μέσα σε κανάλια συμπαντικών δονήσεων…

γελώντας, απορώντας, και θαυμάζοντας

μπροστά σ’ αυτό το τελευταίο φράγμα μεταξύ των άλλων,

περιμένοντας και κοιτώντας

δίχως το βάρος και την επιρροή του σκοπού,

αγνά αγναντεύοντας μεγαλοπρεπώς

το αριστούργημα της απραξίας

να διανοίγει ένα κόσμο στοργής, χαράς, αγάπης και αποδοχής…

κερδίζει αυτός που μέσα του κρατάει

αυτό που πραγματικά με όλη τη δύναμη της ψυχής του

ήθελε να κρατήσει,

και άφησε…

Down Jones

Πίστη στη συνείδηση είναι ελευθερία

Πίστη στο συναίσθημα είναι αδυναμία
Πίστη στο σώμα είναι ηλιθιότητα

Ελπίδα στη συνείδηση είναι δύναμη
Ελπίδα στο συναίσθημα είναι σκλαβιά
Ελπίδα στο σώμα είναι αρρώστια.

Η αγάπη της συνείδησης προκαλεί την ίδια αντίδραση
Η αγάπη του συναισθήματος προκαλεί το αντίθετο
Η αγάπη του σώματος εξαρτάται μόνο από τον τύπο και την πόλωση

ΜΗ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗ

άφησε αυτό που θέλεις να έρθει κοντά σου
να έρθει μόνο του…
αυτό που θέλεις είναι πραγματικά για σένα εδώ
πίστεψε το και μην το εμποδίζεις…

αν έχεις την ελευθερία της θέλησης
γιατί να μην αφήσεις αυτή την ελευθερία
να δράσει ελεύθερα μόνη της για σένα;
γιατί να περιορίζεις την ελευθερία σου;

είσαι ελεύθερος να δέχεσαι την ελευθερία σου
είσαι ελεύθερος να απολαμβάνεις ελεύθερα αυτό που πραγματικά θέλεις
και τώρα μπορείς να συνειδητοποιήσεις
ότι πραγματικά χρειάζεται να είσαι ελεύθερος για να ελευθερωθείς…

η ελευθερία σου περιορίζεται από τα Εγώ σου…
δεν είσαι πραγματικά ελεύθερος όταν κουβαλάς μαζί σου τόσο βαρύ φορτίο...
γι αυτό όταν ελεύθερα ζητήσεις να ‘ρθεις κοντά σ’ αυτό που επιθυμείς
μη το εμποδίσεις με τα Εγώ σου…

άφησε το και θα έρθει κοντά σου…
αν το πιάσεις θα σου φύγει…
αν το κυνηγήσεις θα κρυφτεί…
αν το συναντήσεις πρώτος μπορεί από φόβο να απομακρυνθεί…

αν το θέλεις κοντά σου
δείξε την πρόθεση σου στο Σύμπαν…
αναγνώρισε την αξία της ελευθερίας σου
και κρατήσου στην αναμονή…

εσύ ξέρεις καλύτερα τι είναι αυτό που χρειάζεσαι…
αυτό που αναζητάς το έχεις ήδη…
ελευθέρωσε τον εαυτό σου από αυτό το φορτίο…
ελευθέρωσε τον εαυτό σου από αυτό που έχεις μέσα σου…

έτσι αυτό που χρειάζεσαι θα σου φανερωθεί…
πάντα ήταν εκεί που δεν μπορούσες να κοιτάξεις…
εκεί που η τόση ελευθερία σου το περιόριζε…

όταν ελευθερώσεις όλο αυτό το βαρύ φορτίο
τότε ελεύθερα θα ‘ρθει κοντά σου
γιατί ήταν πάντα ήδη για σένα εκεί…

ΣΥΓΚΑΛΩΝ

WE CHANGED the unimpassioned place
with this impassioned and painful.
We lost the face to face dwelling in God.
We lost our common habitation
with His angels and the immutable life.
Who understood this loss
and isn’t crying?

ΟΥΔΕΙΣ ΙΧΘΥΣ ΛΑΛΕΙ

MOΝΟΣ ΔΕ Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΣΚΑΡΟΣ.

ΜΟΥΝΟΣ ΕΝ ΙΧΘΥΣΙ ΠΑΣΙΝ AΝΑΥΔΟΙΣ
ΦΘΕΓΓΕΤΑΙ ΙΚΜΑΛΕΗΝ ΛΑΛΑΓΗΝ

Muß es sein?

ΟΡΝΙΣΙΝ ΟΥΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΧΡΗΣΘΑΙ ΠΛΗΝ ΟΛΙΓΩΝ, ΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΗ ΣΥΜΒΕΒΗΚΕ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΤΡΑΠΟΔΩΝ ΤΟΙΣ ΣΥΝΗΘΕΣΙΝ, ΕΞΩ ΤΟΥ ΧΟΙΡΟΥ. ΤΟΥΤΟΝ ΔΕ ΩΣ ΧΘΟΝΙΟΝ ΠΑΝΤΗ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩ ΒΙΩ ΚΑΙ ΑΥΤΩ ΤΩ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΛΟΓΩ, ΠΕΡΙΤΤΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΕ ΓΑΡ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ, ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΠΟΚΗΡΥΤΤΕΙ ΤΡΟΦΗΣ.

ΦΙΛΟΝ ΓΑΡ ΕΙΝΑΙ ΠΕΠΙΣΤΕΥΤΑΙ ΘΥΜΑ ΤΟΙΣ ΧΘΟΝΙΟΙΣ ΘΕΟΙΣ ΟΥΚ ΑΠΕΙΚΟΤΩΣ: ΑΘΕΑΤΟΝ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ ΟΥΡΑΝΟΥ ΤΟΥΤΙ ΤΟ ΖΩΟΝ, ΟΥ ΜΟΝΟΝ ΟΥ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΝ, ΑΛΛ΄ΟΥΔΕ ΠΕΦΥΚΟΣ ΑΝΑΒΛΕΨΑΙ ΠΟΤΕ.

When It´s Over

Eat a little, drink a little

Talk a little, sleep a little

Mix a little, move a little

Serve a little, rest a little

Work a little, relax a little

Study a little, worship a little

Love, Give, Purify, Meditate, Realize

Be good, Do good; Be kind, Be compassionate

Enquire 'Who am I ?',

Know the Self and be Free""""""""""""""

ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ

Αναρωτιόμουν εδώ,
σε αυτή εδώ ακριβώς τη στιγμή,
πια άραγε η διαφορά,
ανάμεσα στη γνώση,
την πράξη,
και το να ζεις…

Πόσες μα πόσες συμβουλές…
και να, βλέπω καθαρά το χάος τους…

Θα τακτοποιήσεις τον εαυτό σου και θα χαθείς…
Θα βάλεις σε τάξη και σειρά τις σκέψεις, τις πράξεις,
τις ενέργειες, τις συμπεριφορές, τα καθήκοντα,
τα χόμπι, τα ενδιαφέροντα και τις διασκεδάσεις…

Χα.. θα νομίσεις πως τα κατάφερες…
θα είναι ωραία στην αρχή…
όλα γύρω θα γυρίζουν κουρδισμένα ρολόι…
θα βαρεθείς,
θα κουραστείς,
θα καταλάβεις…
πως είσαι μόνος…
μέσα στο διανοητικό σου κατασκεύασμα,
ακόμα μια φορά

Ο άλλος δεν είναι εκεί…
Στο δικό σου ξεκαθάρισμα δεν θα τον βρεις…
Η δικιά σου σειρά θα τον μπερδέψει…

Ο άλλος δεν είναι εκεί…
Στο δικό του ξεκαθάρισμα είναι κι αυτός χαμένος…

Πώς θα τον ακουμπήσεις;
Πώς θα τον αφουγκραστείς;
Πώς θα τον νιώσεις;

Γίνε κουβάρι μαζί του…
Αν δεν είναι για ‘σένα ακόμα αργά…
Αν το αντέχεις…
Αν το πιστέψεις…
Αν θέλεις πραγματικά τόσο πολύ να αγαπήσεις…
Αν θέλεις πραγματικά τόσο πολύ ν’ αγαπηθείς…

Ο,τι ΚατάΛαβες

Το σύμπαν συγχωρεί…

Το σύμπαν ακόμα, απαλλάσσει…
Αφήνει το κάθε όν να τραβήξει το δρόμο του…
Δίνει επίσης ευκαιρίες…
Πολλές φορές οι άνθρωποι βγαίνουν απ’ αυτή τη ροή…
Και δεν ακολουθούν…
Ίσως διαρκώς να κλείνουν την πόρτα στη γενναιοδωρία
και την προσφορά του…
ίσως ακόμα να το προσβάλλουν και κοροϊδεύουν
επειδή δεν το κατανοούν…
Πολλές θα είναι οι φορές που η αγάπη θα απαλλάσσει το φόβο και την ευτέλεια…
Λίγες οι ευκαιρίες που θα δώσει σε όσους προσέξουν και συντονιστούν…
Δεν θα τρέξουν όλοι να γευτούν τα δώρα…
Μερικοί θα καλεστούν μα από καιρό δε θα πιστεύουν…
Άλλοι θα αμφιβάλλουν ακόμα κοιτώντας με μάτια που λαμπιρίζουν…
Και κάποιοι θα θυμούνται τα χαμένα πρόσωπα,
που δε κατάφεραν να πάρουν μαζί τους, στο υπέροχο δάσος της ύπαρξης που τόσο πολύ ήθελαν να μοιραστούν…

ΛΗΘΗ

αυτό σκεφτόμουν,
τώρα,
λίγο πριν

ναι,
τι ψάχνω;
σκεφτόμουν…

δεν ήταν τόσο δύσκολο να καταλάβω,
να το δω καθαρά,
τελικά…

ΒΙΟΣ

don't expect anything from anybody
don't expect anything from yourself
just be what you are

ΕΝ

Ο ΘΕΟΣ
ΗΜΕΡΗ ΕΥΦΡΟΝΗ
ΧΕΙΜΩΝ ΘΕΡΟΣ
ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΡΗΝΗ
ΚΟΡΟΣ ΛΙΜΟΣ
ΤΑΝΑΝΤΙΑ ΑΠΑΝΤΑ

the starting point

ΥΠΑΡΧΕΙΝ ΤΕ ΚΑΙ ΜΗ ΥΠΑΡΧΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΤΩ ΑΥΤΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΥΤΟ

ΑΥΤΗ ΔΗ ΠΑΣΩΝ ΕΣΤΙ ΒΕΒΑΙΟΤΑΤΗ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ

ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΓΑΡ ΟΝΤΙΝΟΥΝ ΤΑΥΤΟΝ ΥΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΗ ΕΙΝΑΙ

ΔΙΟ ΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΝΤΕΣ ΕΙΣ ΤΑΥΤΗΝ ΑΝΑΓΟΥΣΙΝ ΕΣΧΑΤΗΝ ΔΟΞΑΝ

ΦΥΣΕΙ ΓΑΡ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ ΑΥΤΗ ΠΑΝΤΩΝ

ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΚΠΙΠΤΕΙ

Δίχως λοιπόν εκπτώσεις, μα και οι πτώσεις, έχουν εκπέσει δυστυχώς.

Τόσο φτωχός χωρίς ψιλή, δασεία, δίχως πνεύμα γενικώς!

Μονάχα με ένα σώμα κι αυτό σε κώμα στην ουσία.

Τι να σου δώσω τάχα δίχως δοτική;

Χωρίς την Ευκτική όσες ευχές και να 'χα δεν θα φταναν ως εκεί.

Μείναμε τώρα μόνοι, χωρισμένοι με τα "πρέπει" και τα "μη".

Το "σ'αγαπώ" χωρίς περισπωμένη!

Αλλά η αγάπη όλα τα υπομένει και μακροθυμεί.

WHERE

In this world they do not know love divine.
Where is there pure loving love?
Where is there truly loving Thee?
There my heart longs to be.

IS

O God beautiful!
At Thy feet, O I do bow!
In the forest, Thou art green,
In the mountain, Thou art high,
In the river, Thou art restless,
In the ocean, Thou art grave!
To the serviceful, Thou art service,
To the lover, Thou art love,
To the sorrowful, Thou art sympathy...

SMILE

The grinding wheel of Time doth mar
Full many a life of moon and star
And many a brightly smiling morn
But still my soul is marching on!

Darkness, death, and failures vied;
To block my path they fiercely tried;
My fight with jealous Nature's strong
But still my soul is marching on!

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

ναι,
ίσως το μόνο που ψάχνουμε
να είναι η αγάπη

ναι,
αλλά δεν το παραδεχόμαστε γρήγορα,
ούτε εύκολα

άραγε γιατί;
είναι μήπως ντροπή;
η αγάπη…

say it right

When I think of all the good time
that's been wasted having good times...
Instead of complainin' I could've been gainin'
I have it too easy..
Yes, here we all are having a jolly good time
And everything is working out fine, ha ha ha ha ha.

get right

When I was fighting
I could've done the right thing
All of that boozin'
I was really losin'

All of my lying
My useless talkin'
I could've been walkin'
All of my sinnin'
I could've been winnin'

Sepulchral column

Minos just sent me, Antigenes, to the islands of happy people (ΜΑΚΑΡΩΝ), as I had got fatal wounds on the head and my body was pricked from spears, at the moment that the goddess of war (ΕΝΝΥΩ) encouraged me during the infantry battle against the Aitolians.

My family, the old among Magnetes and my blissful homelad, the town of Demetrias and my mother Soso, didn't cry for me, the trueborn son of Sotimo's.

I didn't go against the enemies having a female soul, but while I was saving the company of adolescents -who know wellwhat I' m talking about- and i was fighting for Zeus (Akraios) and for my arming combative flute and I was defending the memory of Alexander the Great, whose the courage was plenty, I covered with my body the land of Phthiotic Thebes.

ΑΝΤΙΓΕΝΗΣΣΩΤΙΜΟΥ

ΕΣΜΑΚΑΡΩΝΝΗΣΟΥΣΜΕΚΑΤΗΓΑΓΕΝ...

Στα νησιά των Μακάρων μ΄έστειλε πριν από λίγο ο Μίνως, αφού δέχτηκα θανατηφόρα τραύματα στο κεφάλι και το σώμα μου κατατρυπήθηκε από δόρατα, την στιγμή που η Ενυώ στην πεζομαχία κατά των Αιτωλών παρότρυνε εμένα τον Αντιγένη.

Η οικογένειά μου, η παλαιά μεταξύ των Μαγνητών και η ευδαίμων πατρίδα μου, η πόλη της Δημητριάδος δεν με έκλαψε, εμένα τον γνήσιο γυιό του Σωτίμου, ούτε η μητέρα μου η Σωσώ. Γιατί δεν πήγα με γυναικεία ψυχή εναντίον των αντιπάλων αλλά ενώ έσωζα τον λόχο των εφήβων -που γνωρίζει καλά αυτό που λέω- και ενώ πολεμούσα υπέρ του Διός (Ακραίου) και υπέρ του οπλικού πολεμικού μου αυλού και υπερασπιζόμουνα τη μνήμη του Μεγάλου Αλεξάνδρου του οποίου το θάρρος ήταν μεγάλο, σκέπασα με το σώμα μου το χώμα των Φθιωτίδων Θηβών (σημερινή Νέα Αγχίαλος).

ΘΥΙΑ

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Η ΧΩΡΑ ΑΠΟ ΜΑΚΕΔΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΘΥΙΑΣ ΤΗΣ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΟΣ ΩΣ ΦΗΣΙΝ ΗΣΙΟΔΟΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ:
Η Δ΄ΥΠΟΚΥΣΑΜΕΝΗ ΔΙΙ ΓΕΙΝΑΤΟ ΤΕΡΠΙΚΕΡΑΥΝΩ ΥΙΕ ΔΥΩ, ΜΑΓΝΗΤΑ ΜΑΚΕΔΟΝΑ Θ΄ΙΠΠΙΟΧΑΡΜΗΝ, ΟΙ ΠΕΡΙ ΠΙΕΡΙΗΝ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΟΝ ΔΩΜΑΤ΄ΕΝΑΙΟΝ

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

A tourist remains an outsider throughout his visit, but a sailor is part of the local scene from the moment he arrives.

stay with the boat

Land was created to provide a place for boats to visit..

ΠΗΓΗ

Past the shaded tree go river, go.
Flow to the sea.
Wherever that river goes, that's where I want to be.
Flow river flow, let your waters wash down,
take me from this road, to some other town...
All he wanted was to be free
and that's the way it turned out to be...

Keep your head out of the boat

A ship it's not just a keel and a hull and a deck and sails...
That's what a ship needs.
But what a ship is - really is - is freedom.

TOUCH 'N GO

Ένα ταξίδι τόσο μακρινό ξεκίνησε με ένα βήμα

Πετώντας οι άνθρωποι απαλλάσσουν τον εαυτό τους

Κι αγγίζοντας το σώμα τους ανοίγουν κανάλια ροής

Μέσα εκεί συναντάς αρμονικά τις ψυχές τους

Σαν ενέργεια διαχέεται βαθιά μέσα σου αυτή η κίνηση

Ίσως έτσι μιλά η φύση...

Κάτω από δέσμες φωτός,

Να λούζεσαι στο ποτάμι,

Χάνονται οι σκέψεις,

Μένεις να νιώθεις,

Να νιώθεις...

Αυτό είναι αγάπη...

Στον κόσμο που διανοίγεται μπροστά σου

Μείνε προσκολλημένος δίχως σκέψεις.

Αν τη μέριμνα φέρεις κοντά σου θα χαθείς

Μένοντας κενός ο νους αφού αφεθείς

Θα δεχτείς τη γαλήνη και τη χαρά.

Η ευτυχία από μέσα σου πηγάζει

Αλλά την εμποδίζει η σκέψη.

Μένοντας στην αγκαλιά της φύσης

Αφήνεσαι να συνεχίζεις στον ατέλειωτο δρόμο του αρρήτου.

Τόσο μακρυά που δε θα φανταστείς ξανά...

Μακρυά όσο δε θα θυμάσαι..

Μακρυά όσο θά΄θελες πραγματικά να μη φτάσεις ποτέ...

ΠΑΡ΄ΕΘΝΩΝ

I celebrate myself, and sing myself,

And what I assume you shall assume,

For every atom belonging to me as good belongs to you.

My tongue, every atom of my blood, form'd from this soil, this air,

Born here of parents born here from parents the same, and their parents the same,

I, now thirty-seven years old in perfect health begin,

Hoping to cease not till death…

DEMOCRACY

It's coming through a hole in the air, from those nights in Tiananmen Square. It's coming from the feel that this ain't exactly real, or it's real, but it ain't exactly there. From the wars against disorder, from the sirens night and day, from the fires of the homeless...Is coming to the U.S.A.

Sail on, sail on, O mighty Ship of State!

To the Shores of Need

Past the Reefs of Greed

Through the Squalls of Hate

Sail on, sail on, sail on, sail on.

ΖΩΗ

πόσο μικροί

στ’ αλήθεια είμαστε

όσοι τις νύκτες σκεφτόμαστε

τι μέρα αύριο ξημερώνει;

νομίζουμε

νομίζουμε πως είμαστε φτωχοί

μα δεν παραδεχτήκαμε

ακόμα τίποτε

τίποτε δεν γίνεται μεγάλο

μ’ ένα φύσημα αέρα

όχι, ούτε το αύριο έρχεται

με μιαν ανατολή

πιο πολύ χτίζεται

μέσα σε μια νύχτα

που το έργο της όμως

παρ’ όλα αυτά

πρέπει να βρει

τον τρόπο να τελειώσει

παρ’ αυτα

πριν η νύχτα γκρεμίσει

ό,τι οικοδομηθεί

ότι λοιπόν είναι

ζωή και θάνατος

FLATLAND

Only after the last tree has been cut down

Only after the last river has been poisoned

Only after the last fish has been caught

Only then will you find that money cannot be eaten...

ΑΣΤΡΙΚΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ

From the far side of the ocean,

if I put the wheels in motion

and I stand with my arms behind me

and I’m pushin’ on the door.

Could you find me?

And here I am standing in your sad arrest,

trying to do my very best.

Lookin’ straight at you,

comin’ through...

Lay me down in silence easy.

To be born again

In another world

In another place

In another face

In another land

So far away

We are goin’ up to heaven

In another time…

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Home through the night here in my darkened room

Sails of white across the misty moon

Floating across the sky

Burning into my eye

Out of my mind nothing flows

Alone on the shore, but that's how it goes

Everyone knows

How the wind blows ...

The white ship has sailed and left me here again

Out in the mist, I was so near again

Sailing on the sea of dreams

How far away it seems

Sailing upon the white ship ...

ΙΕΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Γίνεται τέλεια η αγάπη όταν υπερβεί τον εαυτό της
όταν αυτή κι εκείνο που αγαπιέται γίνουν ένα
φτάνοντας στην Ενότητα της Ύπαρξης.

I DON'T KNOW

some build elevators to take the choosen few

who can afford the scenic view

to the top of some big tower

looking out on fields of blue

walking clouds on caves of emptiness

that fall around their minds...

ΠΡΟΚΟΠΤΟΝΤΕΣ

ΤΑΡΑΣΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΥ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΔΟΓΜΑΤΑ

ΟΤΑΝ ΟΥΝ ΕΜΠΩΔΙΖΩΜΕΘΑ Η ΤΑΡΑΣΣΩΜΕΘΑ Η ΛΥΠΩΜΕΘΑ, ΜΗΔΕΠΟΤΕ ΑΛΛΟΝ ΑΙΤΙΩΜΕΘΑ, ΑΛΛ ΕΑΥΤΟΥΣ, ΤΟΥΤ ΕΣΤΙ ΤΑ ΕΑΥΤΟΝ ΔΟΓΜΑΤΑ

ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΥ ΕΡΓΟΝ ΤΟ ΑΛΛΟΙΣ ΕΓΚΑΛΕΙΝ, ΕΦ ΟΙΣ ΑΥΤΟΣ ΠΡΑΣΣΕΙ ΚΑΚΩΣ

ΗΡΓΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΕΥΕΣΘΑΙ, ΤΟ ΕΑΥΤΩ

ΠΕΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΥ, ΤΟ ΜΗΤΕ ΑΛΛΩ ΜΗΤΕ ΕΑΥΤΩ

BE HERE NOW

A flower is known by the fragrance it emits. So let your mind, words and deeds be saturated with the perfume of love. God is love and love is God and the way back to God is through love.

ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ

Η συνειδητή πράξη προβάλλεται στο αντικειμενικό παρόν με την πρόθεση να ξεπεράσει τα εκμηδενισμένα του όρια, που της αντιστέκονται...Το τιποτένιο αντικειμενικό παρόν, που παρουσιάζει στον εαυτό της η υποκειμενική παρουσία, αντιστέκεται σαν εμπόδιο στο άπειρο, που χαρακτηρίζει την ίδια.

ΑΥΤΟΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ

You got to tell me brave captain
why are the wicked so strong
how do the angels get to sleep
when the devil leaves his porchlight on

62.5

πάντα σε ονειρευόμουν

σαν μια Νεράιδα

φωτεινή ακτινοβόλα

να ‘ρχεσαι

να ψιθυρίζεις στο αυτί μου

όλα σου τα όνειρα

τα φωτεινά σου αστέρια

ν’ αδειάζεις στο κορμί μου

κι εκεί να ταξιδεύω

στο άπειρο φως σου

στη θέα της ηδονής

στην έκσταση της μορφής σου

ροδοπέταλα σου έστρωσα

με τη καρδιά

κατακόκκινα σαν βροχή

ραίνουν όλη σου την αύρα

να γλύφουν

να αφήνουν μέλι

σε μια θάλασσα ροής

άπλετης ευτυχίας

για να με νιώσεις

να ονειρευτείς

στο άρρητο του ορίζοντα

της αγάπης…

ΤΟ ΕΙΝΑΙ

Επενδύοντας στο παρόν

εξασφαλίζεις το παρελθόν σου

αναπολώντας το παρελθόν

προσαρμόζεις σε μιαν συγκεκριμένη εκδοχή το παρόν σου

κι αν ακόμα δε σκέφτεσαι στο παρόν κάτι πέρα απ΄όλα αυτά

νεκρώνεις ήδη κάθε στιγμή το παρόν σου

δηλαδή,

το μέλλον.

ΠροΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ.. ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΑΓΑΠΕΣ

Απο τους ανθρώπους που υπήρξα

Από τα οράματα που έχω δει...

Από τα πράγματα τα οποία προσδιορίζουν το τώρα

Από τις καταστάσεις που μερικές φορές έχω βρεθεί

Και απ’ τα μέρη που ήμουν παρών τότε

Μόνο προσπαθώ να Είμαι... εδώ

Αυτά συμβαίνουν μόνο μια φορά στη ζωή

Αυτά μετράνε εκεί που είσαι, μόνο αν έχεις χρόνο να είσαι ήδη εκεί...

Κάποιος θα σ’ αγγίξει απαλά, και θα είμαι εγώ

Κάποιος θα φωνάξει τ’ όνομά σου και τότε θα ‘ρθεις σε μένα ελεύθερη

Ελεύθερη σαν τον άνεμο

Ελεύθερη σαν τη βροχή που χύνεται μέσα στη νύχτα

Ελεύθερη σαν το κάλεσμα της φύσης

Όπως η αγάπη,

όπως τα φτερά ενός πουλιού,

που στο άπειρο φως κολυμπάει...

Aristotelov

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΟ ΜΕΝ ΓΕΝΟΣ ΗΝ ΜΑΚΕΔΩΝ, ΠΟΛΕΩΣ ΔΕ ΣΤΑΓΕΙΡΩΝ, ΥΙΟΣ ΝΙΚΟΜΑΧΟΥ, ΙΑΤΡΟΥ ΤΟΥ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΜΥΝΤΑ, ΟΘΕΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟΝ ΥΙΟΝ ΝΙΚΟΜΑΧΟΝ ΠΡΟΣΗΓΟΡΕΥΣΕ, ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΕΚΑ ΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ, ΠΡΟΣ ΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ ΕΓΡΑΨΕΝ. ΜΗΤΡΟΣ Δ΄ΗΝ ΦΑΙΣΤΙΔΟΣ, ΑΜΦΟΤΕΡΟΙ Δ΄ΟΥΤΟΙ Ο ΤΕ ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ ΚΑΙ Η ΦΑΙΣΤΙΣ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΕΙΧΟΝ ΑΠΟ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ. ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΔΕ ΤΟΥΤΟΙΣ ΤΟ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΝ ΕΙΡΗΜΕΝΟΝ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥΤΟΝ ΕΧΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ: ΦΑΙΣΤΙΔΟΣ ΗΝ ΜΗΤΡΟΣ ΚΑΙ ΝΙΚΟΜΑΧΟΥ ΓΕΝΕΤΗΡΟΣ ΤΩΝ ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΩΝ ΔΙΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ.

ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΣ

Tέλειωσαν τα ψέματα
τα όνειρα, οι εφιάλτες
ήρθε η άνοιξη μα δεν πρόφτασα να καταλάβω
και ξάφνου εν αιθρία
στην έκρηξη της ζέστης του καλοκαιριού
ήρθε η αποκάλυψη...

H παραζάλη των ερωτηματικών
ίσως να μην πήρε τέλος εντελώς
και ούτε πρόκειται, μα είναι γνωστό αυτό
όμως των προσωπικών μου
συναισθηματικών ανησυχιών
έφτασε η στιγμή, πικρά όμως,
να οδηγηθεί σε τέλος

όλα ξαφνικά αδιάφορα
το μέλλον και οι σκοποί
τώρα ξαφνικά τίποτα
ούτε ιδεολογίες, ούτε απόψεις, ούτε προτεραιότητες
μόνο η ανάγκη να φύγω, να χαθώ, απ’ όλα

και η ανάγκη για επαφή πάλι να τριγυρίζει
κι ας θέλω να την αποφύγω

ακόμα δεν είμαι συνειδητά στον εαυτό μου,
φταίει η βίαιη αποκοπή;
φταίει η ακόμα πιο βίαιη επιστροφή;

επιστροφή…
πια επιστροφή όμως;
νιώθω σαν ένα ξένο σώμα…
ένα περιφερόμενο ξένο φάντασμα,
σαν μια σκιά που δεν έχει θέση,

όλα ‘γείναν ξαφνικά

ξαφνικά σε βρήκα,

ξαφνικά σε έχασα

CONTENT

Ω γλυκιά Ευχαρίστηση! Που είναι το απάγκιο λιμάνι σου;
Μήπως στις εκκλησιές των θρήσκων ανθρώπων
που τέρπουν τους θεούς με λογιών προσευχές
και που το συλλογάνε μετά στις σκέψεις τους;

Είτε στους ουρανούς είτε στη γη εμφανίζεσαι,
να είσαι όπου συ θέλεις αλλά μην αγκυροβολήσεις εδώ!