ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΣ

Tέλειωσαν τα ψέματα
τα όνειρα, οι εφιάλτες
ήρθε η άνοιξη μα δεν πρόφτασα να καταλάβω
και ξάφνου εν αιθρία
στην έκρηξη της ζέστης του καλοκαιριού
ήρθε η αποκάλυψη...

H παραζάλη των ερωτηματικών
ίσως να μην πήρε τέλος εντελώς
και ούτε πρόκειται, μα είναι γνωστό αυτό
όμως των προσωπικών μου
συναισθηματικών ανησυχιών
έφτασε η στιγμή, πικρά όμως,
να οδηγηθεί σε τέλος

όλα ξαφνικά αδιάφορα
το μέλλον και οι σκοποί
τώρα ξαφνικά τίποτα
ούτε ιδεολογίες, ούτε απόψεις, ούτε προτεραιότητες
μόνο η ανάγκη να φύγω, να χαθώ, απ’ όλα

και η ανάγκη για επαφή πάλι να τριγυρίζει
κι ας θέλω να την αποφύγω

ακόμα δεν είμαι συνειδητά στον εαυτό μου,
φταίει η βίαιη αποκοπή;
φταίει η ακόμα πιο βίαιη επιστροφή;

επιστροφή…
πια επιστροφή όμως;
νιώθω σαν ένα ξένο σώμα…
ένα περιφερόμενο ξένο φάντασμα,
σαν μια σκιά που δεν έχει θέση,

όλα ‘γείναν ξαφνικά

ξαφνικά σε βρήκα,

ξαφνικά σε έχασα