ΖΩΗ

πόσο μικροί

στ’ αλήθεια είμαστε

όσοι τις νύκτες σκεφτόμαστε

τι μέρα αύριο ξημερώνει;

νομίζουμε

νομίζουμε πως είμαστε φτωχοί

μα δεν παραδεχτήκαμε

ακόμα τίποτε

τίποτε δεν γίνεται μεγάλο

μ’ ένα φύσημα αέρα

όχι, ούτε το αύριο έρχεται

με μιαν ανατολή

πιο πολύ χτίζεται

μέσα σε μια νύχτα

που το έργο της όμως

παρ’ όλα αυτά

πρέπει να βρει

τον τρόπο να τελειώσει

παρ’ αυτα

πριν η νύχτα γκρεμίσει

ό,τι οικοδομηθεί

ότι λοιπόν είναι

ζωή και θάνατος