Sepulchral column

Minos just sent me, Antigenes, to the islands of happy people (ΜΑΚΑΡΩΝ), as I had got fatal wounds on the head and my body was pricked from spears, at the moment that the goddess of war (ΕΝΝΥΩ) encouraged me during the infantry battle against the Aitolians.

My family, the old among Magnetes and my blissful homelad, the town of Demetrias and my mother Soso, didn't cry for me, the trueborn son of Sotimo's.

I didn't go against the enemies having a female soul, but while I was saving the company of adolescents -who know wellwhat I' m talking about- and i was fighting for Zeus (Akraios) and for my arming combative flute and I was defending the memory of Alexander the Great, whose the courage was plenty, I covered with my body the land of Phthiotic Thebes.

ΑΝΤΙΓΕΝΗΣΣΩΤΙΜΟΥ

ΕΣΜΑΚΑΡΩΝΝΗΣΟΥΣΜΕΚΑΤΗΓΑΓΕΝ...

Στα νησιά των Μακάρων μ΄έστειλε πριν από λίγο ο Μίνως, αφού δέχτηκα θανατηφόρα τραύματα στο κεφάλι και το σώμα μου κατατρυπήθηκε από δόρατα, την στιγμή που η Ενυώ στην πεζομαχία κατά των Αιτωλών παρότρυνε εμένα τον Αντιγένη.

Η οικογένειά μου, η παλαιά μεταξύ των Μαγνητών και η ευδαίμων πατρίδα μου, η πόλη της Δημητριάδος δεν με έκλαψε, εμένα τον γνήσιο γυιό του Σωτίμου, ούτε η μητέρα μου η Σωσώ. Γιατί δεν πήγα με γυναικεία ψυχή εναντίον των αντιπάλων αλλά ενώ έσωζα τον λόχο των εφήβων -που γνωρίζει καλά αυτό που λέω- και ενώ πολεμούσα υπέρ του Διός (Ακραίου) και υπέρ του οπλικού πολεμικού μου αυλού και υπερασπιζόμουνα τη μνήμη του Μεγάλου Αλεξάνδρου του οποίου το θάρρος ήταν μεγάλο, σκέπασα με το σώμα μου το χώμα των Φθιωτίδων Θηβών (σημερινή Νέα Αγχίαλος).