ΑΝΕΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΝΟΥΜΕΝΟΣ Α ΓΙΓΝΩΚΩ ΠΕΡΙ
ΤΟΥΤΩΝ ΑΙΣΧΡΟΝ ΝΟΜΙΣΑΣ ΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΤΟΥ
ΒΙΟΥ ΤΑΞΙΝ ΔΙΑΦΥΛΑΤΤΩΝ ΠΕΡΙΟΨΟΜΑΙ
ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΑΝΑΞΙΑ ΨΗΦΙΣΑΜΕΝΗΝ ΑΥΤΗΣ

Salvation & Divinity

O believe, my heart nothing is lost to you
What you have longed for is yours
What you loved, what you fought for is yours
O believe you were not born in vain
You have not lived and suffered in vain
What has been created must pass away
What has passed away will rise again
Fear no more
Prepare yourself to live
I am freed from piercing pain
All conquering death, you are conquered
You will rise again my dust, after a short rest
He who called you, will give you immortal life
You were sown to bloom again
The Lord of the harvest goes forth...
...and gathers in the sheaves of us who died

On wings that I have won for myself...
...burning with love
I shall soar aloft to the light that no eyes have seen
I shall die so that I may live
My heart, you will rise again in the twinkling of an eye
What you have fought for will lead you to...
AMEN

Η ΑΓΑΠΗ


The word love is the most disgusting, vulgar word that exists, because love is THE most abusive word that exists within existence. Uttering and speaking the word love usually supported the manifestation of child abuse, child molestation and rape in this world. The word love in what is referred to as relationships. So, the word love = connections made between two or more systems = relationships. Therefore, love is the equation of consciousness systems coming together in a relationship, supporting each other in a specific task. So, therefore, I would suggest nobody utter the word love, because love does not exist; love is the greatest, biggest, most extensive illusion that exists in this world.So, human beings, when you know you utter the word love, you know youre speaking of system language, you are a system, and that you are not able to function alone, and that you are speaking the word love because youre searching and seeking, or wanting to keep another system with you because you cannot function without that system. You require to be in a relationship together of two--or more, whatever your preference--to be able to exist as a system...

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ


Μάταια έχω ψάξει για έναν τέλειο ουρανό
φτιάχνοντας ένα φράχτη γύρω μου.
Έτσι μια μαύρη νύχτα παίρνοντας
ένα μεγάλο τούβλο
συνέτριψα τον σκελετό του κενού...

Resonances


THE day is done, and the darkness
Falls from the wings of Night,
As a feather is wafted downward
From an Eagle in his flight.
Come, read to me some poem,
Some simple and heartfelt lay,
That shall soothe this restless feeling,
And banish the thoughts of day.
Not from the grand old masters,
Not from the bards sublime,
Whose distant footsteps echo
Through the corridors of Time.
For, like strains of martial music,
Their mighty thoughts suggest
Life's endless toil and endeavour;
And to-night I long for rest...

Paz Inverencial

If a strangelet comes in contact with a lump of ordinary matter such as Earth, it could convert the ordinary matter to strange matter. This disaster scenario is as follows: one strangelet hits a nucleus, catalyzing its immediate conversion to strange matter. This liberates energy, producing a larger, more stable strangelet, which in turn hits another nucleus, catalyzing its conversion to strange matter. In the end, all the nuclei of all the atoms of Earth are converted, and Earth is reduced to a hot, large lump of strange matter.

ΟΞΥΤΟΣΙΝΗ

Φτάνει μια ελαφριά βροχή για να κάνει το γρασίδι πολύ πιο πράσινο από πριν. Έτσι φωτίζονται και τα οράματά μας καθώς σκέψεις ανώτερες συρρέουν στον νου, όπως το γρασίδι μαρτυράει την επίδραση της πιο ανεπαίσθητης δροσιάς που πάνω του κυλάει. Θα είμαστε ευλογημένοι αν ζούσαμε για πάντα στο παρόν κι αν εκμεταλευόμαστε κάθε αναποδιά που μοιραία μας τυχαίνει, κι αν δε χάναμε τον καιρό μας ζητώντας εξιλέωση για τις περασμένες ευκαιρίες που δεν αδράξαμε και που τις ονομάζουμε καθήκον. Χάνουμε τον καιρό μας μες στον χειμώνα ενώ η άνοιξη είναι κιόλας εδώ.

ΗΡΩΕΣ


Το συναίσθημα του έρωτα είναι η φευγαλέα φύση της ανθρώπινης παρουσίας απέναντι στο χρόνο. Μέσα από την ερωτική επιθυμία τα πρόσωπα διαπραγματεύονται την ποιοτική αντικατάσταση των όσων τους στέρησε ή πρόκειται να τους στερήσει στο μέλλον ο ευάλωτος χαρακτήρας της φύσης τους. Ένα είδος συνδιαλλαγής με την αντανάκλαση μιας χαμένης φυσικότητας στον πυρήνα του ανθρώπινου πολιτισμού. Μια πολύτιμη κυψέλη του χρόνου όπου εμπεριέχεται αναλλοίωτη η αυθεντική ανθρώπινη φύση. Το παρόν οφείλει να είναι σημαντικότερο του παρελθόντος. Το μέλλον ίσως χρειαστεί να συντρίψει το παρόν όταν πια θα έχει γίνει με την σειρά του παρελθόν...

My face is no sad

In any other world
You could tell the difference
And let it all unfurl
Into broken remnants
Smile like you mean it
And let yourself let go
'Cause it's all in the hands of a bitter, bitter man...

ZEUS MEUMQUE DEUS


I tried to live alone

But lonely is so lonely, alone

So human as I am

I had to give up my defenses

So I smiled and tried to mean it

To make myself let go...

love is the drug

Ερωτευόμαστε με το πιο πρωτόγονο μέρος του εγκεφάλου. Τα επίπεδα σεροτονίνης πέφτουν σε επίπεδο νεύρωσης. Αυτό θα προκαλούσε κατάθλιψη, αλλά μ’ ένα ερωτευμένο άτομο το αποτέλεσμα είναι η λατρεία του αντικειμένου της αγάπης του. Και λειτουργεί σαν ναρκωτικό, μα όταν περνάει η επήρεια του ναρκωτικού το σώμα δε μπορεί να ζήσει χωρίς το άλλο άτομο. Και δίνουν ένα όνομα σε αυτή την εξάρτηση ...

Pollyanna


Κάρμα, Nτάρμα και μετενσαρκώσεις σου τριβελίζουνε το νου
Και τη ψυχή σου ζητάς να λυτρώσεις με νόμους τ’ ουρανού
Ξέχνα απόψε τις άδειες σοφίες, ρίξ’ τα χαρτιά της ζωής
Και όλη τη νύχτα θα λέμε ιστορίες για παραδείσους της γης
Τι κάρμα και ντάρμα σε ‘χω δω κι είναι λαύρα
Της πλήξης μου τ’ άρμα δίπλα σου παίρνει φωτιά

ΞΑΝΑ ΑΝΑΞ

Μπορούμε να προκαλέσουμε
μια ριζοσπαστική αλλαγή στον τρόπο σκέψης.
Να μην δεχόμαστε τα πράγματα όπως είναι
αλλά να τα κατανοούμε,
να μπαίνουμε μέσα τους
και να τα ερευνούμε,
να δίνουμε σε αυτά το μυαλό,
την καρδιά, την ψυχή μας, τα πάντα...
ένας νέος τρόπος ζωής.
Αλλά αυτό εξαρτάται μονάχα από εμάς
και όχι από κάποιον άλλο.
Γιατί σε αυτό δεν υπάρχει δάσκαλος ή μαθητής,
Δεν υπάρχει ηγέτης ή γκουρού
Δεν υφίσταται αφέντης ή σωτήρας.
Είμαστε δάσκαλοι, μαθητές, γκουρού, ηγέτες,
είμαστε τα πάντα...
Και το να κατανοούμε
σημαίνει να αλλάξουμε αυτό που είναι...

a room with a view

Η μόνη πραγματική σωτηρία από κάθε καταπίεση ή υποδούλωση, είναι η αυτοδυναμία, η γνώση, η συνείδηση. Αυτή είναι η αληθινή επανάσταση, η πραγματική, και ξεκινά όταν σταματάτε να ακολουθείτε και αρχίζεται να ηγείστε και αυτοί που θα αρχίσουν να σας ακολουθούν θα πρέπει να τους μάθετε να πάψουν να σας ακολουθούν και να ηγηθούν. Και ο μόνος τρόπος να ηγηθείς επιτυχημένα, είναι κατανοώντας πλήρως τα δικαιώματα σου σαν άνθρωπος μεν στο πλανήτη Γη, αλλά και σαν ύπαρξη στο κοσμικό Σύμπαν.

Ο ΟΔΗΓΟΣ

Εάν έχεις χαθεί σε ένα δάσος και κάποιος προθυμοποιηθεί να σου δείξει το δρόμο, μόνος σου θα πρέπει να πάρεις την ευθύνη της απόφασης για το αν θα ακολουθήσεις τις υποδείξεις του ή θα συνεχίσεις μόνος σου την προσπάθεια. Και θα είναι σοφό εκ μέρους σου να καταλάβεις όσο το δυνατό πιο γρήγορα αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος γνωρίζει τίποτε για το δάσος ή από προσανατολισμό, ανεξάρτητα αν έχει μαζί του πυξίδα ή χάρτη. Εάν δεν προχωρήσεις σε τέτοιου είδους διαπιστώσεις, αλλά τυφλά τον εμπιστευτείς και ακολουθήσεις τις οδηγίες του, με αποτέλεσμα να βρεθείς έπειτα από λίγο περισσότερο χαμένος στο δάσος, αυτό είναι προσωπική σου ευθύνη και πρέπει να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες.

ΣΚΟΝΗ

Όσο βρίσκεσαι σ΄αυτή τη χώρα των άκαρπων επιδιώξεων, είσαι πάντα εκτός ισορροπίας, πάντα είτε όλο πίσω είτε όλο μπροστά, αλλά όταν η ψυχή που αναζητά προχωρήσει λίγα μόνο βήματα πέρα απ΄αυτή την κατάσταση, η αγάπη πιάνει τα ηνία. Ο κατακτητής της αγάπης είναι αυτός που η αγάπη τον έχει κατακτήσει. Ρίξε τον εαυτό σου, με χέρια και με πόδια, στην αναζήτηση αλλά όταν φτάσεις στην θάλασσα, σταμάτα να μιλάς για τα ρυάκια. Σκλάβος καθώς είσαι της δόξας και της ντροπής, τι σημασία έχει για σένα η αιωνιότητα;

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

Είναι ο ίδιος ο εαυτός σου που ορίζει την πίστη και την απιστία έτσι αναπόφευκτα χρωματίζει την αντίληψή σου. Η αιωνιότητα δεν γνωρίζει τίποτα για την πίστη ή την απιστία, για μια αγνή φύση δεν υπάρχει κάτι τέτοιο... Αν επιθυμείς ένα μαργαριτάρι πρέπει ν΄αφήσεις την έρημο και ν΄αρχίσεις να περιφέρεσαι δίπλα στην θάλασσα. Ακόμα κι αν δε βρεις ποτέ το λαμπερό μαργαριτάρι, τουλάχιστον δε θα΄χεις αποτύχει να φτάσεις στο νερό.

ΑΜΗΝ

ΝΑ ΗΛΙ
ΘΕΟΘΕΑ
ΗΛΙΑΝ

ΚΑΙΝΗΙ
ΑΚΟΗ
ΜΕΓΑΝ
ΜΗΝΑ

ΠΗΓΗ
ΝΗΜΑ
ΜΑΘΗΜΑ

ΓΕΝΙΚΑΙ
ΑΘΗΝΑ + ΘΗΒΑΙ
ΔΙΓΓΑΜΑ

ΜΑΖΑΝ
ΜΑΝΗ
ΒΗΘΛΕΕΜ

Μπεμπόρας

Look, up yonder in the sky
now what is that I pray ?
It's a bird it's a plane
it's a man insane
it's my President BHO.
He's flying high
way up in the sky
just like Superman
But I have got
a little piece of kryptonite
Yes, I'll bring him back to land.
Said come out Blessed
with your hands held high
Drop your guns, baby
and reach for the sky.
I've got you surrounded
and you ain't got a chance...

Βυθός & Ουρανός

Όταν όλα είναι τόσο ψεύτικα...
Όταν μαζεύονται γύρω σωρός τα ψέματα..
Μια μοναδική ενατένιση
θα μείνει να με συγκινεί...
Η αλήθεια είναι κρυμμένη στο βυθό...
είχε πει ο Δημόκριτος...
και από εκεί ξανά στον ουρανό..
στο άπειρο φως...
Ποιός μπορεί να το πιάσει και να το δεί;
Τι έχει μείνει για μας;
Μια ζεστή αγκαλιά...
Κι αυτή τόσο δύσκολη φαντάζει...
όταν χρειάζεται να είναι αληθινή...
Νεράϊδες που σήμερα πάψαν να πετούν
και σέρνονται σαν σαύρες...
Ποιό είναι το χρώμα της μοναξιάς μας;
Πόσο διαφορετική θα ήταν η σιωπή σου
αν ακουγόταν σαν κραυγή;
Απλά θα σωπαίνεις και θα χάνεσαι..
θα κουλουριάζεσαι σε ένα άλλο όνειρο..
εκεί που ξέρεις οτι θα βρεις,
το τελευταίο σημείο της ευτυχίας,
στο τελευταίο σου ταξίδι που σταμάτησες...

Death undid what Love had done

And softly thro' the forest bars
Light lovely shapes, on glossy plumes
Float ever in, like winged stars
Amid the purpling glooms
Their sweet songs, borne from tree to tree
Thrill the light leaves with melody.

CALL OF DUTY




It doesn't matter
if you die for it...

Oue Viva Goliath

Women and children alike
Murdered and massacred night after night
While the so-called leaders of countries afar
Debated on who’s wrong or right
But their powerless words were in vain
And the bombs fell down like acid rain
But through the tears
and the blood and the pain
You can still hear that voice
through the smoky haze
We will not go down in the night
without a fight

Sacrificed Humanity

Ω Κύριε... Δόξα δόξα
ω βασιλέα των σοφών

που σβήνεις τον πόνο
των αφοσιωμένων σου...

Στα σκοτάδια της αυταπάτης
δεν βλέπω την μορφή σου.

Στις στιγμές της συμφοράς
δεν θυμάμαι το όνομά σου...

Το μεγαλείο σου
απέραντο σαν τον ουρανό
διαδίδεται στην γη.

Η φήμη της γλυκύτητάς σου
αντανακλά παντού.

Ω Κύριε εσύ που απελευθερώνεις
δείξε μας την ευσπλαχνία σου

Παντοδύναμε Κύριε,
που συντηρείς το σύμπαν
εξαρτώμαι από σένα μονάχα

Εσύ που απονέμεις ευφυία
στους μικρόνοες αφοσιωμένους σου

Εξολοθρευτή των φραγμών
καταστρέφεις όλα τα εμπόδια

Οποτεδήποτε υπάρχει παρακμή...
Τότε έρχεσαι στον κόσμο να τον σώσεις
Ω εξολοθρευτή των των αμαρτιών
εξάγνισέ μας από
όλα τα ελαττώματά μας...

Για μένα είσαι η μητέρα μου
και ο πατέρας μου

Για μένα είσαι ο συγγενής μου
και ο φίλος μου

Για μένα είσαι η γνώση
και η ευημερία

Για μένα είσαι τα πάντα
Κύριε μου Ω Κύριε...

Είσαι ο ένας και μοναδικός
που απομακρύνει τις λύπες μας

Ω Κύριε η φύση σου
είναι ανόθευτη ευσπλαχνία

Πότε θα μας δείξεις συμπόνια
Ω δάσκαλε

που καταστρέφεις
τον πόνο μας...

Το ριζικό μας

στη ροή των πραγμάτων
αναζητούμε τη συνοχή και την ακολουθία
μα θα γελαστούμε μένοντας εκεί
μπορούμε να προκαλούμε αντιδράσεις
ή να κραδαίνουμε την ηρεμία
διατηρώντας την αναμονή
θα είμαστε απαθείς
ή θα συμπλέουμε;
θα συντονίζουμε νου και καρδιά
ή θα αλλάζουμε τη ρότα;
ίσως ενθουσιαστούμε και γελαστούμε ξανά
ίσως αδιαφορήσουμε και χάσουμε μια ευκαιρία
ποτέ δεν θα ξέρουμε το νόημα όσων θα ‘ρθουν
πάντοτε ο τρόπος που κατανοούμε το σήμερα αλλάζει
έτσι δεν θα ξέρουμε τι θα μπορούσε να συμβεί
γιατί συμβαίνει τώρα εδώ μπροστά μας
μοναχά ίσως μας μένει η σιγουριά αυτή
πως αυτό που θέλουμε
μας αγκαλιάζει ετούτη τη στιγμή
μας συνεπαίρνει μαζί και μας γεμίζει
και τόσο μας μένει μια κίνηση δηλωτική
σε τούτη των πραγμάτων τη ροή
να ταξιδεύουμε

The Big Sleep

Ο άνθρωπος γεννιέται ανάμεσα σε κοιμισμένους ανθρώπους και φυσικά αποκοιμιέται κι αυτός ανάμεσά τους, τότε ακριβώς που θα΄πρεπε να έχει συνείδηση του εαυτού του. Όλα συντείνουν σε αυτό: η αθέλητη μίμηση των μεγαλυτέρων, η σκόπιμη και η τυχαία υποβολή, καθώς και η λεγόμενη "εκπαίδευση". Κάθε προσπάθεια του παιδιού να ξυπνήσει του την σταματούν αμέσως. Αυτό είναι αναπόφευκτο. Και χρειάζονται πολλές προσπάθειες και πολλή βοήθεια για να ξυπνήσει αργότερα, όταν έχουν συσσωρευτεί χιλιάδες συνήθειες που του επιβάλλουν τον ύπνο. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο άνθρωπος χάνει την δυνατότητα αφύπνισης από την παιδική του ηλικία. Ζει όλη του την ζωή σε ύπνο και πεθαίνει σε ύπνο.