Κάρμα, Nτάρμα και μετενσαρκώσεις σου τριβελίζουνε το νου
Και τη ψυχή σου ζητάς να λυτρώσεις με νόμους τ’ ουρανού
Ξέχνα απόψε τις άδειες σοφίες, ρίξ’ τα χαρτιά της ζωής
Και όλη τη νύχτα θα λέμε ιστορίες για παραδείσους της γης
Τι κάρμα και ντάρμα σε ‘χω δω κι είναι λαύρα
Της πλήξης μου τ’ άρμα δίπλα σου παίρνει φωτιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου