Ο Απρίλιος είναι ο χειρότερος μήνας, γεννώντας πασχαλιές μές΄ απ΄την νεκρή γη σμίγοντας θύμηση κι επιθυμία, αναδεύοντας ρίζες νωθρές μ΄ανοιξιάτικη βροχή. Ο χειμώνας μας ζέστανε, σκεπάζοντας το χώμα με ξεχασιάρικο χιόνι, θρέφοντας μια μικρή ζωή με κατάξερους βολβούς. Το καλοκαίρι μας ξάφνιασε, καθώς έφθασε με μια νεροποντή...Το πτώμα εκείνο που φύτεψες πέρυσι στον κήπο σου μήπως άρχισε να βλασταίνει; Θ΄άνθίσει εφέτος; Ή μήπως η ξαφνική παγωνιά πείραξε την πρασιά του; Ώ κράτα τον σκύλο μακριά από δω, είναι φίλος του ανθρώπου, διαφορετικά με τα νύχια του θα το ξεθάψει πάλι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου